- otobur
- sf., hay. b.
Otçul
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
otobur
Look at other dictionaries:
ot — is., bit. b. 1) Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. A. Gündüz 2) sf. Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle… … Çağatay Osmanlı Sözlük
otçul — sf., hay. b. Otla beslenen (hayvan), otobur, herbivor … Çağatay Osmanlı Sözlük
