- ökse otu
- is., bit. b.
Ökse otugillerden, elma, armut, ıhlamur, kiraz, erik vb. ağaçların dalları üzerinde asalak olarak yaşayan, üzüme benzer yemiş veren, saplarından ökse çıkarılan bitki, burç (II) (Viscum album)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ökse — is., Rum. 1) Ökse otu saplarından veya çobanpüskülü kabuklarından çıkarılan yapışkan macun 2) Bu macunla bulanarak kuş tutmakta kullanılan değnek Tepelere çıkıp kuşlara ökse kuralım. A. Gündüz 3) mec. Erkekleri kendine bağlamasını bilen alımlı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ökse otugiller — is., ç., bit. b. Taçsız iki çeneklilerden, ökse otu gibi ağaç dalları üzerinde asalak olarak yaşayan bitkileri içine alan bir familya … Çağatay Osmanlı Sözlük
purç — ökse otu … Beypazari ağzindan sözcükler
ülike — ökse otu I, 137 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ot — is., bit. b. 1) Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. A. Gündüz 2) sf. Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle… … Çağatay Osmanlı Sözlük
burç — 1. is., cu, bit. b. Ökse otu 2. is., cu, Ar. burc 1) Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı Surun yıkık burçlarından baykuşlar gülüyor. H. Taner 2) gök b. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuş — is., hay. b. Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler kuş bakışı kuşbaşı… … Çağatay Osmanlı Sözlük