ön vurgu

ön vurgu
is., dbl.
Yer adlarında, zarf, bağlaç ve ünlem olarak kullanılan bazı kelimelerde, ilk hecede bulunan vurgu: A'nkara, Ka'yseri, a'nsızın gibi

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • vurgu — is., dbl. Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan Birleşik Sözler vurgu uzunluğu gevşek vurgu ön vurgu tonlu vurgu kelime vurgusu sözcük vurgusu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • vurğu — 1. is. 1. Vuruş, zərbə. Yan alan gəmilərin vurğusundan qorumaq üçün əsasın qabaq hissəsində xüsusi qoruyucu qoyulur. Quliyev. Günəş şüalarından düzgün istifadə etmədikdə, dərinin yanması, ümumi əzginlik, Günəş vurğusu kimi hallar baş verə bilər.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • vurgu uzunluğu — is., dbl. Bir kelimede vurgulu hecenin uzunluğu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • gevşek vurgu — is., dbl. Üzerinde vurgu olan bir ünlüden sonra, ünsüzle başlayan bir hecenin gelişiyle zayıflayan vurgu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tonlu vurgu — is., dbl. Hem yüksek hem yeğin hem de dinamik vurgu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • vurğulu — sif. dilç. Üzərində vurğu (vurğu işarəsi) olan. Vurğulu hərf …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Грамматика турецкого языка — Турецкий язык относится к агглютинативным (или «приклеивающим») языкам и, тем самым, существенно отличается от индоевропейских. Содержание 1 Морфология 1.1 Гармония гласных 1.2 Число …   Википедия

  • aksan — is., Fr. accent 1) Bir ülkenin insanlarına veya bir çevreye özgü söyleyiş özelliği Sade, akıcı ve temiz aksanı ile değil davranışları ile de Türk ten ayırt edemezsiniz. H. Taner 2) dbl. Vurgu Birleşik Sözler aksanı bozuk …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • gevşek — sf., ği 1) Sıkı veya gergin olmayan, gevşemiş olan Bizim dost, gevşek kravatıyla, çözük yakasını şöyle bir okşadı. Ç. Altan 2) mec. Cansız, hareketsiz, iradesiz 3) zf., mec. İlgisiz, kayıtsız bir biçimde Bu konuda gevşek davranırsanız periler… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • modülasyon — is., Fr. modulation 1) Bir sesin yayılmasında ortaya çıkan yeğinlik, vurgu, ton değişimlerinden her biri 2) fiz. Bir dalganın genlik, evre ve sıklığının bir yasaya göre zaman içinde farklılaşması 3) müz. Bir müzik eserinde esas tondan başka bir… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”