- paralel yüz
- is., mat.
Her yüzü bir paralelkenar olan biçme
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yüz — 1. is. 1) Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. S. F. Abasıyanık 2) Yüzey, satıh Suyun yüzünde. 3) Kesici araçlarda ağız Bıçağın keskin yüzü. 4) Bir kumaşın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
paralel — sf., mat., Fr. parallèle 1) Aynı düzlem içinde ikişer ikişer bulunan ve kesişmeyen, koşut, muvazi Bu, Çal Dağı nın koyu mor sırtlarına paralel uzun ve yüce bir dağ. H. E. Adıvar 2) is., gök b. Yerküresi üzerinde çizildiği varsayılan, Ekvator a… … Çağatay Osmanlı Sözlük