- peygamber üzümü
- is.
Bir çeşit tatlı, iri üzüm
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
peygamber — is., din b., Far. peyġāmber İnsanlara Tanrı nın buyruklarını bildiren, onları Tanrı yoluna, dine çağıran kimse, yalvaç, yalavaç, elçi Birleşik Sözler peygamber ağacı peygamber balığı peygamber çiçeği peygamberdevesi peygamber dikeni … Çağatay Osmanlı Sözlük
üzüm — is., bit. b. Asmanın taze veya kuru olarak yenilen ve salkım durumunda bulunan meyvesi Birleşik Sözler üzüm asması üzüm çekirdeği üzümgüneşi üzüm hoşafı üzüm kompostosu üzüm kurusu … Çağatay Osmanlı Sözlük