- ruh göçü
- is.
Ruhun bir bedenden başka bir bedene geçerek varlığını sürdürdüğü inancı, tenasüh, reenkarnasyon
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ruh — is., Ar. rūḥ 1) Dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin 2) En önemli nokta, öz Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. M. Ş. Esendal 3) Esans Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
göç — is. 1) Ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden başka bir yerleşim yerine gitme işi, taşınma, hicret, muhaceret Obalarının hâlâ arkası kesilmeyen göçleri devam… … Çağatay Osmanlı Sözlük
reenkarnasyon — is., Fr. réincarnation Ruh göçü … Çağatay Osmanlı Sözlük
tenasüh — is., esk., Ar. tenāsuḫ Ruh göçü … Çağatay Osmanlı Sözlük