- ayak tabanı
- is.
Aya
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayak tabanı
Look at other dictionaries:
ayak — is., ğı, anat. 1) Bacakların bilekten aşağıda bulunan ve yere basan bölümü 2) Bacak 3) Birtakım şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri İskemlenin bir ayağı kırık. Bu köprünün dört ayağı var. 4) Vücudun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
AHMAS-ÜL KADEM — Ayak tabanı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
taban — 1. is. 1) Ayağın alt yüzü, aya 2) Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı 3) Ayakkabının alt bölümü 4) Kaide 5) Bir şeyin en alt bölümü 6) Değerlendirmede en alt derece 7) Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime… … Çağatay Osmanlı Sözlük
aya — is. 1) Elin parmak dipleriyle bilek arasındaki iç bölümü, avuç içi 2) Ayak tabanı 3) bit. b. Yaprakların düz ve parlak bölümü Birleşik Sözler el ayası köpekayası yaprak ayası … Çağatay Osmanlı Sözlük
aya — el içi, ve ayak tabanı, ortasında ki düzlük; amuca; musattah şeylere itlak olunur (ayga) asl, ika, malik, ikam, mevla sahib, rabb, tanrı … Çağatay Osmanlı Sözlük
DÜZTABAN — t. Tıb: Ayak tabanı düz olan kimse. Böyle kişiler çabuk yorulurlar ve hızlı yürüyemezler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
PÜŞT-PA — f. Ayak tabanı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
düztaban — is., anat. 1) Doğal ayak kemerinin kaybolması ile oluşan yapısal bozukluk 2) sf. Tabanı kemerli olmayan, düz olan (kimse) 3) Dar tabanlı bir tür rende 4) sf., mec. Uğursuz … Çağatay Osmanlı Sözlük
