- saban kemiği
- is., anat.
Burun boşluklarını birbirinden ayıran çeperi arkasında bulunan ince uzun kemik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
saban — is. Çift süren hayvanların koşulduğu demir uçlu tarım aracı Birleşik Sözler saban balığı saban demiri saban kemiği sabankıran saban kulağı kara saban Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemik — is., ği, anat. 1) İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. P. Safa 2) sf. Bu sert organdan yapılmış Kemik tarak. Birleşik Sözler kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük