- sağlık memuru
- is.
Pansuman, iğne vurma vb. işler yapan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sağlık — is., ğı 1) Vücudun hasta olmaması durumu, vücut esenliği, esenlik, sıhhat, afiyet Sağlığa zarar veren şeylerden kaçınmalı. 2) Sağ, canlı, diri olma durumu Aradan dört beş yıl geçince bir yerden de haber gelmeyince sağlığından umutlarını kesmişler … Çağatay Osmanlı Sözlük
memur — is., Ar. meˀmūr 1) Devlet hizmetinde aylıkla çalışan kimse, görevli Kasabaya gelen her yeni memur ilk olarak beni tanır. T. Buğra 2) sf. Yükümlü Sen de kaçmamasına dikkat edeceksin. Muhafazasına memursun. R. H. Karay Birleşik Sözler maiyet memuru … Çağatay Osmanlı Sözlük
sıhhiyeci — is. 1) Sağlık memuru, sağlık görevlisi 2) Orduda basit sağlık işleri görebilecek kadar bilgi ve deneyimi olan er, çavuş veya başçavuş … Çağatay Osmanlı Sözlük