- sarbanbaşı
- is., esk.
Padişahların develerine bakan devecilerin başı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
sarban — is., esk., Far. sārbān Deveci Birleşik Sözler sarbanbaşı … Çağatay Osmanlı Sözlük