- ayrık küme
- is., mat.
Ortak elemanları olmayan küme
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayrık — sf., ğı 1) Ayrılmış Yandan ayrık, tek tük gümüş pırıltılı saçları. Y. Z. Ortaç 2) Ayrı tutulan, başkalarına benzemeyen, ayrıcalı, müstesna 3) Kural dışı 4) Düzgün ve uygun olmayan, çarpık Apış arasına fazla tülbent ve mermerşahi tıkarak bebeği… … Çağatay Osmanlı Sözlük
küme — is. 1) Tümsek biçimindeki yığın 2) Birbirine benzer veya aynı cinsten olan şeylerin oluşturduğu bütün, takım, öbek, grup Tarla kuşları Mustafa nın sabanı altından yeni kurtulmuş olan kaba çığır üzerine kümeyle konarak buldukları tohumlara gaga… … Çağatay Osmanlı Sözlük