- sofra örtüsü
- is.
Sofra kurulurken masanın üzerine serilen örtü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sofra — is., Ar. sufre 1) Masa, sini vb. şeylerin, yemek yemek üzere hazırlanmış durumu Yemek vakti gelmiş, misafirler sofraya oturmuşlardı. R. N. Güntekin 2) Birlikte yemek yiyenlerin tümü Bizim sofra çok şendir. 3) Genellikle tekerlek biçiminde,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
örtü — is. 1) Örtmek için kullanılan şey Hekim, hastanın üstündeki örtüyü açtı. M. Ş. Esendal 2) Yapılarda çatı, dam Birleşik Sözler başörtü diri örtü ölü örtü baş örtüsü beşikörtüsü … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
masa — is., Rum. 1) Ayaklar veya bir destek üzerine oturtulmuş tabladan oluşan mobilya Çoğunlukla akşam yemeğinden sonra, sofra kaldırılınca yemek masasında yazardım o öyküleri. N. Cumalı 2) Bu mobilya etrafında oturanların tümü 3) Dairelerde,… … Çağatay Osmanlı Sözlük