- şoför koltuğu
- is.
Taşıtlarda sürücünün oturduğu ön koltuk
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
şoför — is., Fr. chauffeur Sürücü Cumartesi günü kalkacak otobüste şoförün yanında iki kişilik yer ayırttı. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler şoför ağzı şoför koltuğu şoför mahalli şoför muavini şoför okulu … Çağatay Osmanlı Sözlük
koltuk — is., ğu 1) Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı. H. E. Adıvar 2) Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye Ta yan beline kadar gömüldüğü… … Çağatay Osmanlı Sözlük