- şövalye ruhlu
- is.
Şövalye geleneği çerçevesinde yetişen kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ruhlu — sf. 1) Görünüşü veya ruhsal durumu herhangi bir nitelikte olan Allah, ince ruhlu kibar yaratmıştı bu kızı. N. Araz 2) mec. Canlı, etkili Birleşik Sözler çocuk ruhlu şövalye ruhlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
şövalye — is., tar., Fr. chevalier 1) Eski Roma da üç sınıftan ikincisinin üyesi olan yurttaş 2) Orta Çağ Avrupası nda özel eğitimle yetişmiş, belli ülküler taşıyan, soylu, atlı savaşçı Niğbolu muharebesine birçok Fransız asilleri ile şövalyeler ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük