- bacabaşı
- is.
Ocağın üstündeki raf
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bacabaşı
Look at other dictionaries:
baca — is., Far. bāce 1) Dumanı ocaktan çekip havaya vermeye yarayan yol Kırlangıçlar daha çok sahildeki apartmanların bacalarında, pencere pervazlarında barınıyorlar. H. Taner 2) Su yolu, lağım, maden ocağı vb. yer altı yapılarının hava deliği 3) hlk.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
