- badem parmak
- is., -ğı
Başparmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
badem parmak
Look at other dictionaries:
parmak — is., ğı, anat. 1) İnsanda ve bazı hayvanlarda ellerin ve ayakların son bölümünü oluşturan, boğumlu, oynak, uzunca organların her biri Uzun, sinirli parmakları locanın kenarında uzanmış, boksörün kulağını koparıyordu. R. N. Güntekin 2) sf. Eni bu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
badem — is., bit. b., Far. bādām 1) Badem ağacı 2) Bu ağacın yaş veya kuru yenilen yemişi Birleşik Sözler badem ağacı badem bıyık badem ezmesi badem gözlü badem içi badem kürk … Çağatay Osmanlı Sözlük
başparmak — is., ğı El ve ayakta bulunan en kalın parmak, badem parmak Şuraya başparmağını bas dediler, ben de bastım. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
tatlı — sf. 1) Şeker tadında olan Tatlı nar. Tatlı elma. 2) Acı olmayan, içilebilen, yenilebilen Tatlı su. Tatlı salatalık. 3) is. Şekerle veya şekerli şeylerle yapılan yiyecek Baklava, revani, lokma birer tatlıdır. 4) zf. Hoşa gidecek bir biçimde,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tırnak — is., ğı, anat. 1) İnsanda ve birçok omurgalı hayvanda parmak uçlarının dış bölümünü örten boynuzsu tabaka Zarfın ucunu tırnağımla yırttım. A. Gündüz 2) Kanca gibi araçların kıvrık yeri 3) den. Gemi demirinin ucundaki yassı parça 4) Ciltçilikte… … Çağatay Osmanlı Sözlük
