- tarak dubası
- is., den.
Denizi taraklama işinde kullanılan dolaplı duba
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tarak — is., ğı 1) Saçların, sakalın, hayvan tüylerinin karışıklığını gidermeye veya kadınların saçlarını tutturmaya yarayan dişli araç Fil dişi tarağı da aşırmışlar, asıl buna canım yandı. R. H. Karay 2) Bahçıvanlıkta toprağın taşını ayıklamak için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
duba — is., den. 1) Yük taşımak veya köprü kurmak için kullanılan altı düz bir tür deniz aracı 2) İçi boş, her yanı kapalı, suyun üstünde yüzen bir tür büyük şamandıra Dört beş duba üstüne bir küçük tahta köşk kurmuşlar. B. R. Eyuboğlu Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük