- tarla sıçanı
- is., hay. b.
Tarla faresi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tarla — is. 1) Tarıma elverişli olan, sınırlı ve belirli toprak parçası Kulübelerinize ve tarlalarınıza ne kadar üzülseniz yeridir. R. E. Ünaydın 2) Deniz hayvanlarının çok olduğu yer Midye tarlası. İstiridye tarlası. Birleşik Sözler tarla faresi tarla… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tarla faresi — is., hay. b. Sıçangillerden, 10 cm uzunluğunda, toprağı oyup yuva yapan, ekinlere zarar veren bir fare türü, tarla sıçanı (Microtus arvalis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kelegü — tarla sıçanı soyundan bir hayvancık, geleni I, 448 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
küsürge — tarla sıçanı soyundan bir hayvan I, 490bkz: kösürge kü şermek dolmak, taşasıya dolmak I, 73; II, 79 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
sıçan — is., hay. b. 1) Sıçangillerden, fareden iri, zararlı birçok türü bulunan kemirgen, memeli hayvan (Rattus) 2) mec. Küçük yaştaki hırsız Birleşik Sözler sıçandişi sıçan kırı sıçankulağı sıçankuyruğu sıçanotu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kösürge — köstebek, tarla sıçanı soyundan bir hayvan I, 490bkz: küsürge … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
küzün — kendisiyle serçe ku şu, tarla sıçanı, köstebek gibi şeyler avlanan sıçan cinsinden bir hayvan I, 404 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
toprak — is., ğı 1) Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü Kara toprak. Kireçli toprak. Killi toprak. 2) sf. Yer kabuğunun bu bölümünden yapılmış… … Çağatay Osmanlı Sözlük