- tekelci anamalcılık
- is., -ğı, ekon.
Ana sermayenin merkezleşme eğiliminden doğan tekelleşme aşaması
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tekelci — is. 1) Tekel kuran ve bu tekeli kabul ettiren kimse, inhisarcı 2) Tekel görevlisi 3) sf., mec. Bir şeye, bir düşünceye tek başına sahip olma, benimseme, yayma taraflısı olan Politik partilerin tekelci görüşlerinin etkisinden daha kolay sıyrılıyor … Çağatay Osmanlı Sözlük
anamalcılık — is., ğı, ekon. Anamala dayanan ve kâr amacı güden üretim düzeni, kapitalizm Birleşik Sözler tekelci anamalcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük