- tepeli bülbül
- is., hay. b.
Tepesi tüylü bir tür bülbül
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tepeli bülbül
Look at other dictionaries:
tepeli — sf. 1) Tepesi olan Tepeli arazi. 2) Başında sorguç, hotoz vb. bir süs bulunan (kuş) Tepeli tavuk. Birleşik Sözler tepeli akbaba tepeli bülbül tepeli dalgıç tepeli deve kuşu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bülbül — is., hay. b., Far. bulbul 1) Karatavukgillerden, sesinin güzelliği ile tanınmış olan ötücü kuş (Luscinia megarhynchos) 2) mec. Sesi çok güzel olan kimse Hanende Nedim Bey ki gençliğinde Boğaziçi nin bülbülü, en sevgili kuluyken artık onun da… … Çağatay Osmanlı Sözlük
