- tunç bilekli
- sf.
Kolu, bileği çok güçlü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tunç — is., cu 1) Koyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz Başında kalpak tunçtan bir miğfer gibi duruyordu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) sf. Bu alaşımdan yapılmış olan Birleşik Sözler tunç bilekli tunç kafiye … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilek — is., ği 1) Elle kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm Sonra bileğini avucumun içine alarak nabzını sayıyorum. R. N. Güntekin 2) mec. Güç, kuvvet Birleşik Sözler bilek damarı bilek güreşi bilek saati demir bilek ayak bileği … Çağatay Osmanlı Sözlük