- tunç kafiye
- is., ed.
Dize sonundaki kelimelerin son harfleri arasında üç sesten fazla ses benzeşmesiyle veya biri diğerinin içinde bir kelime oluşturacak tarzda yapılan uyak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kafiye — is., ed., Ar. ḳāfiye 1) Uyak 2) Halk edebiyatında ayak Birleşik Sözler başkafiye çapraz kafiye iç kafiye sarma kafiye tam kafiye tunç kafiye yarım ka … Çağatay Osmanlı Sözlük
tunç — is., cu 1) Koyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz Başında kalpak tunçtan bir miğfer gibi duruyordu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) sf. Bu alaşımdan yapılmış olan Birleşik Sözler tunç bilekli tunç kafiye … Çağatay Osmanlı Sözlük