- ucu açık
- sf., -ğı
Sonucu belli olmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ucu açık
Look at other dictionaries:
açık — sf., ğı 1) Açılmış, kapalı olmayan, kapalı karşıtı Açık pencerenin önünde denize karşı saatlerce dertleştik. R. N. Güntekin 2) Engelsiz Açık yol. 3) Örtüsüz, çıplak Açık baş. 4) Boş Kâğıtta açık yer kalmadı. 5) Görevlisi olmayan, boş (iş, görev) … Çağatay Osmanlı Sözlük
uç — is., cu 1) Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası Bu resmin iki gözü bir makasın ucu ile oyulmuştu. A. Gündüz 2) Bir şeyin baş veya son noktası 3) Bir şeyin kenarı Kırk kişilik bir masanın bir ucunda, üç kişiyiz. R. H.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
reaktör — is., fiz., Fr. réacteur 1) Yakıt olarak çevre havayı kullanan ve pervanelerin yardımı olmaksızın doğrudan doğruya tepki ile çalışan, iki ucu açık boru biçiminde itici 2) Bir katalizör yardımıyla kimyasal tepkime yaparak üretim elde edilen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
zıvana — is., Far. zubāne 1) İki ucu açık küçük boru 2) Bir kilit dilinin yerleşmesi için açılmış delik Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller zıvanadan çıkarmak zıvanadan çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ZIVANA — f. İki ucu açık küçük boru. * Birbirine geçen şeylere açılan boru şeklinde delik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kapalı — sf. 1) Kapanmış olan, açılmamış, mestur, açık karşıtı 2) Geçilmez durumda olan 3) Çalışma süresi sona ermiş (iş yeri) 4) Başı örtülü (kadın) 5) Açık ve kesin söz kullanmadan söylenen, müphem 6) Gizli, saklı Meclisler, iç tüzük hükümlerine uygun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilezik — is., ği 1) Genellikle altın, gümüş vb. elementlerden yapılan ve bileğe süs için takılan halka Saçları o kalın altın bilezikler gibi yaldız sarısına boyalıdır. M. Ş. Esendal 2) İki borunun ucunu birleştirmeye yarayan halkaya benzer parça Sonra… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatal — is. 1) İki veya daha çok kola ayrılan değnek 2) Yol, ağaç gibi kollara ayrılan şeylerin ayrılma yeri 3) Dallı olan şeylerin her kolu 4) Yemek yerken kullanılan iki, üç veya dört uzun dişli çoğunlukla metal araç Çatalı elinden düştü, ağzı açık… … Çağatay Osmanlı Sözlük
engin — 1. sf., hlk. 1) Değer ve fiyatı düşük olan Engin mal. 2) Yüksekte olmayan, alçak (yer), ingin, münhat Engin olur bizim elin ovası / Yüksek olur yaylaların havası. Halk türküsü Birleşik Sözler engin gönüllü 2. sf. 1) Ucu bucağı görünmeyecek kadar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
