Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz.
- B. FelekÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uydurma — 1. «Uydurmaq»dan f. is. 2. is. Həqiqətdə mövcud olmayıb birisi tərəfindən uydurulan əsilsiz şey; qondarma, yalan, əfsanə, saxta. <Qoca Baxşı:> Çünki oradakı həyat ona yabançı və xəyali bir uydurma kimi görünəcəkdir. C. C.. Oxucu elə güman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
satışa gelmek — uydurma bir sebeple ortada bırakılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
BASIM — (Uydurma bir kelimedir) Matbaacılık. Tab etme sanatı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BASIN — Uydurma bir kelime olup matbuat yerine kullanılır. Gazete, mecmua gibi belli zamanlarda çıkan matbuatın hepsi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CA'LÎ — Uydurma, samimi olmayan, sahte, düzme ve taklid … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DÜZEÇ — (Uydurma bir kelimedir.) (Bak: Tesviye âleti … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DÜZLEM — (Uydurma bir kelimedir.) (Bak: Müstevi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EKAVİL-İ KÂZİBE — Uydurma ve yalan sözler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ERACİF — Uydurma, yalan sözler. (Bak: Recefe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HURAFE — Uydurma, bâtıl inanış. Masal. Efsane. Yalan hikâye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
