- uzun dişli
- sf.
Tamahkâr, açgözlü, hırslı
İhtirasları olanaklardan yüksek, uzun dişli bir kesim var ki din iman tanımaz.
- A. İlhan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uzun dişli
Look at other dictionaries:
dişli — sf. 1) Dişleri olan 2) is. Dişleri olan çark 3) is., hay. b. Kaya balığı 4) is. Ayakkabıcıların sayayı kalıba çekmek için kullandıkları kerpeten gibi bir araç 5) mec. Sözünü geçiren, istediğini yaptırabilen güçlü (kimse) Tekel Bakanı gibi dişli,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatal — is. 1) İki veya daha çok kola ayrılan değnek 2) Yol, ağaç gibi kollara ayrılan şeylerin ayrılma yeri 3) Dallı olan şeylerin her kolu 4) Yemek yerken kullanılan iki, üç veya dört uzun dişli çoğunlukla metal araç Çatalı elinden düştü, ağzı açık… … Çağatay Osmanlı Sözlük
anadut — is., Rum. Ekin ve ot demetlerini arabaya yüklemeye veya harmanı aktarmaya yarayan uzun saplı, üç dişli, ahşap araç … Çağatay Osmanlı Sözlük
derin — sf. 1) Dibi yüzeyinden veya ağzından uzak olan Genç kız onun kırık dişli ağzının içindeki derin karanlığa bakıyor. Ö. Seyfettin 2) Yüzeyden içeri inen 3) Kendi türünde çok gelişmiş, en ileri durumda olan Derin bir bilgin. 4) Yoğun Bu büyük köşkü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
karahindiba — is., bit. b. Birleşikgillerden, uzun ve dişli yapraklı, çiçekleri sarı ve kömeç biçiminde bir bitki (Taraxacum) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaşağı — is. 1) Hayvanları tımar etmek için kullanılan, sacdan, dişli araç 2) Sırtı kaşımak için kullanılan uzun saplı, ucu kaşık veya el biçiminde, tırnaklı araç Birleşik Sözler kavga kaşağısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
taramak — i 1) Bir şeyin tellerini birbirinden ayırıp karışıklığını gidermek Anası sabaha kadar saçlarını tarıyor, düşünüyor, ürküyordu. Y. Kemal 2) Bir şey veya kimseyi bulmak, denetlemek için türlü yöntemlerden yararlanarak bir yeri sıkı bir biçimde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
testere balığı — is., hay. b. Testere balığıgillerden, Atlantik Okyanusu ve Akdeniz de yaşayan, burnu uzun ve iki yanı testere gibi dişli olan, köpek balığına benzer iri bir balık, marangoz balığı (Pristis pristis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
KAŞAĞI — Hayvanları kaşıyıp tozlarını düşürmeğe mahsus âlet. * İhtiyar kimselerin, sırtlarını kaşımak için kullandıkları, ağaçtan uzun saplı ve bir ucundaki levhası dişli bir âlet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
