- üst geçiş
- is., gök b.
Bir yıldızın ufuk üzerinde en yüksek noktadan geçiş durumu, yücelim
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üst geçiş
Look at other dictionaries:
geçiş — is. 1) Geçme işi veya biçimi Bekleme sabırsızlığını çoktan kaybetmiş olduğum için vaktin geçişini pek fark etmiyordum. R. N. Güntekin 2) Herhangi bir durumdaki değişme, intikal Geçiş dönemi. 3) Resimde iki ayrı rengi birbirine bağlayan ara ton 4) … Çağatay Osmanlı Sözlük
üst — is. 1) Bir şeyin yukarı, göğe doğru olan yanı, fevk, alt karşıtı Köyün üst tarafında, saman, taş ve yangın arasında, üstü sazlarla örtülmüş bir kulübenin önünde ateş yanıyor. H. E. Adıvar 2) Bir şeyin görülen yanı, yüzü Bu sefer taşın üstünden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yücelim — is., gök b. Üst geçiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
