- vurucu güç
- -cü, ask.
1) Silah gücü yüksek, özel eğitim görmüş askerî birlik, vurucu tim2) Sivil bir kuruluş içinde etkili silahlarla donatılan birlik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vurucu güç
Look at other dictionaries:
güç — 1. sf. 1) Ağır ve yorucu emekle yapılan, çetin, müşkül Eski yazıyı öğrenmek güç bir işti. 2) zf. Zorlukla Kendini yatağa güç atmış ve sızıp kalmıştı. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler gücü gücüne güçbeğenir güç bela Atasözü, Deyim ve Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
vurucu — sf. Vuran, silah attığında hedefini vuran Birleşik Sözler vurucu güç vurucu tim başvurucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
vurucu tim — is. Vurucu güç … Çağatay Osmanlı Sözlük
