- yaban mersini
- is., bit. b.
Fundagillerden, çiçekleri beyaz veya pembe, yaprakları taneli bir bitki, keçi yemişi, çobanüzümü (Vaccinium myrtillus)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaban mersini
Look at other dictionaries:
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
igir — yaban mersini, bir nevi beyaz acı ilac dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
zerenze — yaban mersini veya durdabak denilen bir ot I, 449 § … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çobanüzümü — is., bit. b. Yaban mersini … Çağatay Osmanlı Sözlük
enir — is., bit. b. Bir tür yaban mersini … Çağatay Osmanlı Sözlük
fundagiller — is., ç., bit. b. Fundalar takımından, bayağı funda veya süpürge çalısı, açelya, yaban mersini, koca yemiş gibi çoğu her zaman yeşil birçok çalı ve ağaççığı içine alan bir bitki familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi yemişi — is., bit. b. Yaban mersini … Çağatay Osmanlı Sözlük
mersin — is., bit. b., Rum. Mersingillerden, Güney ve Batı Anadolu dağlarında yetişen, yaprakları yaz kış yeşil kalan, gıda ve parfüm sanayisinde ham madde olarak kullanılan, meyvesi murt adıyla bilinen, esansı çıkarılan, beyaz çiçekli, güzel kokulu bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
