- yabani incir
- is., bit. b.
1) İncir ağacının yabani türü2) Yaban inciri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yabani — sf. 1) Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı 2) Doğada kendiliğinden yetişen (bitki) 3) mec. Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse) Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş. S. M. Alus Birleşik Sözler yabani akdiken… … Çağatay Osmanlı Sözlük
incir — is., bit. b., Far. encīr 1) Dutgillerden, asıl yurdu Akdeniz kıyıları olan, yaprakları geniş dilimli bir ağaç (Ficus carica) 2) Bu ağacın yaş veya kuru olarak yenilen etli, tatlı yemişi, ballıdarı Birleşik Sözler incir kuşu kuru incir lop incir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban inciri — is., bit. b. 1) Dutgillerden, Mısır da yetişen ve kerestesi eski Mısırlılarca mumyalara sanduka yapmakta kullanılmış olan bir ağaç, yabani incir 2) Bu ağacın meyvesi … Çağatay Osmanlı Sözlük