- yaprak ayası
- is.
Yaprağın, yassılaşmış, az veya çok geniş yüzeyli yeşil bölümü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaprak ayası
Look at other dictionaries:
yaprak — is., ğı, bit. b. 1) Bitkilerde solunum, karbon özümlenmesi, terleme vb. olayların oluştuğu, çoğu klorofilli, yeşil ve türlü biçimdeki bölümler Dökülmüş yapraklar, bozulmuş bağlar / Bülbülün konduğu dallar perişan. Karacaoğlan 2) bit. b. Sarma… … Çağatay Osmanlı Sözlük
aya — is. 1) Elin parmak dipleriyle bilek arasındaki iç bölümü, avuç içi 2) Ayak tabanı 3) bit. b. Yaprakların düz ve parlak bölümü Birleşik Sözler el ayası köpekayası yaprak ayası … Çağatay Osmanlı Sözlük
dilcik — is., ği, bit. b. 1) Buğdaygillerde, yaprak ayası ile yaprak kınının birbirinden ayrıldığı yerde bulunan sivri uçlu, küçük, saydam çıkıntı 2) müz. Üflemeli çalgılarda, org borularında kamış, tahta veya metalden yassı parça 3) hay. b. Böceklerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
suibriği — is., bit. b. Suibriğigillerden, yaprakları almaşık, sapları uzun ve sülüksü, yaprak ayası ibrik biçiminde gelişmiş olan, sıcak ülkelerde yetişen, tırmanıcı bir bitki (Nepenthes destillatoria) … Çağatay Osmanlı Sözlük
