- yardımsever
- sf.
Yardım etmekten hoşlanan, hayırsever
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yardımsever
Look at other dictionaries:
hayırperver — sf., esk., Ar. ḫayr + Far. perver İyiliksever, yardımsever, hayırsever … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayırsever — sf., Ar. ḫayr + T. sever 1) Yoksullara, düşkünlere, yardıma muhtaç olanlara iyilik ve yardım etmesini seven, iyiliksever, yardımsever 2) is. Halkın yararı için okul, çeşme, hastane vb. yaptıran kimse, hayır sahibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
İstanbul efendisi — is. Genellikle İstanbul da oturan kibar, saygılı, alçak gönüllü, olgun, çelebi ve yardımsever kimse İstanbul efendilerine özgü, bu olgun ve çelebi tavır, sahnedeki tutumuna, jestlerine, mimiklerine kadar sinmişti. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
sever — sf. Seven (kimse) Birleşik Sözler Almansever barışsever çiçeksever dışkısever dilsever doğasever edebiyatsever … Çağatay Osmanlı Sözlük
yardım — is. 1) Kendi gücünü ve imkânlarını başka birinin iyiliği için kullanma, muavenet Bu, bir ricada bulunacak, bir yardım isteyecek sandı. M. Ş. Esendal 2) Bir ülkeye bağış veya ödünç olarak verilen para ve ihtiyaç maddeleri 3) Etki Otların üstünde,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
