- yer fıstığı
- is., bit. b.
1) Baklagillerden, çiçekleri döllendikten sonra toprağa gömülerek meyve veren bir tarım bitkisi, araşit (Arachis hypogaea)2) Bu bitkinin çerez olarak yenilen, yağı da çıkarılan tohumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer fıstığı
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
fıstık — is., ğı, bit. b., Ar. fustuḳ 1) Antep fıstığı, çam fıstığı veya yer fıstığı denilen yemişlerin genel adı 2) sf., mec. Tombul, kısa boylu, tıknaz (kimse) Anamızın büyük babalarından biri kısa boylu, şişman, eli ayağı ufak bir adam olmalıdır ki ona … Çağatay Osmanlı Sözlük
araşit — is., di, bit. b., Fr. arachide Yer fıstığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
çam — is., bit. b. Çamgillerin örnek bitkisi olan, dört mevsim yeşil kalabilen, iğne yapraklı, yurdumuzda birçok türü yetişen bir orman ağacı (Pinus) Birleşik Sözler çam balı çam bölmesi çam fıstığı çam sakızı çam yarması çam yeşili … Çağatay Osmanlı Sözlük
