- yer yurt
- is., -du
Oturulan, yaşanılan yer
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer yurt
Look at other dictionaries:
yurt — is., du 1) Bir halkın üzerinde yaşadığı, kültürünü oluşturduğu toprak parçası, vatan Türk yurduna Türkiye denir. 2) Memleket Gerideki yurdunu on beş günden fazla boş bırakmak istemez. F. R. Atay 3) Bakıma ve barınmaya muhtaç bir grup insanın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ana yurt — is., du İlk yurt edinilen yer, ana vatan Anadolu yu ana yurt saymaya, topraklarımızın tarihini onunla eşelemeye Atatürk ile başlamışız. S. Eyuboğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
diyar — is., Ar. diyār 1) Ülke Bir gün dedim ki istemem artık ne yer ne yâr / Çıktım sürekli gurbete gezdim diyar diyar. Y. K. Beyatlı 2) mec. Dünya Arkamda başka bir diyar, sıkıntı, ıstırap ve kudret diyarı var. H. E. Adıvar 3) mec. Bazı nitelik veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
habitat — is., İng. habitate 1) Yerleşme, oturma 2) Bitkinin doğal olarak yetiştiği yer, yurt … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurt köyünü değiştirir, huyunu değiştirmez — kötü kimse yer yurt değiştirse de kötü huylarını değiştirmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavdan — (Meğri) qanmaz. – Masdalı kavdan adam dəyidi, yer yurt bilən adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
örəniməx’ — (Cəbrayıl, Çənbərək, Karvansaray) otu qurtarmaq, otsuzlaşmaq. – Örüş örəniyif da:, mal aj qalır (Karvansaray); – Yer yurt yaman örəniyif, heyvan ajınnan qırılır (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
VATAN — (C.: Evtan) Bir kimsenin doğup büyüdüğü yer. Yurt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
konum — yurt, konulan yer, konak I, 114; II, 103, 313 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
