- yırtık pırtık
- sf., -ğı
Parça parça olmuş, eskiyip parçalanmış, eski püskü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yırtık — sf., ğı 1) Yırtılmış olan Kirli, yırtık yenleriyle alnının terlerini sildi. Ö. Seyfettin 2) Eskimiş, parçalanmış 3) Cırlak, tiz, keskin (ses) Yırtık sesiyle çığlık çığlığa bağırıyor. R. N. Güntekin 4) mec. Utanması, çekinmesi olmayan Becerikli,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurulmak — nsz 1) Kurma işine konu olmak veya kurma işi yapılmak Kurulmuştu benim adıma bir saray / Çevresini dolanmış gümüşten bir çay. A. M. Dranas 2) e Rahatça oturmak, yerleşmek Yırtık pırtık giysili serserilerin peykelere kurulduğunu görünce çok… … Çağatay Osmanlı Sözlük
medrûs — (A.) [ سورﺪﻡ ] 1. eski, yırtık pırtık. 2. ders olarak verilen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ÇAKÇAK — Parça parça, yırtık pırtık. * Kılıç ve emsâli şeylerin sesleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük