- yörekent
- is.
Genellikle oturma alanı niteliğinde olan, şehir merkezinden uzakta veya sınırlarına yakın yerlerde bulunan şehir yöresi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yörekent
Look at other dictionaries:
banliyö — is., Fr. banlieue Yörekent Birleşik Sözler banliyö treni … Çağatay Osmanlı Sözlük
kent — is., Soğd. 1) Şehir Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı. N. Cumalı 2) esk. Site Birleşik Sözler kent soylu kentler arası ana kent başkent çadır kent … Çağatay Osmanlı Sözlük
yöre — 1. is., hlk. Değirmenlerde, taşla kasnak arasında kalan ve hayvan yemi olarak kullanılan un 2. is. Bir bölgenin belli bir yer ve çevresini kapsayan sınırlı bölümü, havali, mahal, civar, dolay Birleşik Sözler yörekent … Çağatay Osmanlı Sözlük
