- zorunlu emeklilik
- is., -ği
Yasalarda şartları belirlenmiş mecburi emeklilik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zorunlu — sf. 1) Kesin olarak gereksinim duyulan, zaruri, mecburi, ıstırari Tanzimat, gecikmiş de olsa zorunlu, kaçınılmaz bir atılımdı. N. Cumalı 2) fel. Doğal olarak kaçınılması imkânsız olan, olumsal karşıtı Birleşik Sözler zorunlu emeklilik zorunlu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
emeklilik — is., ği Emekli olma durumu, tekaütlük Büyükelçi emekliliğe ilkin kolay adapte olamamıştır. H. Taner Birleşik Sözler emeklilik çağı bireysel emeklilik zorunlu emeklilik … Çağatay Osmanlı Sözlük