- zorunlu öğrenim
- is.
Zorunlu olarak yapılan öğrenim
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zorunlu öğrenim
Look at other dictionaries:
zorunlu — sf. 1) Kesin olarak gereksinim duyulan, zaruri, mecburi, ıstırari Tanzimat, gecikmiş de olsa zorunlu, kaçınılmaz bir atılımdı. N. Cumalı 2) fel. Doğal olarak kaçınılması imkânsız olan, olumsal karşıtı Birleşik Sözler zorunlu emeklilik zorunlu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
öğrenim — is. Herhangi bir meslek, sanat veya iş için gerekli bilgi, beceri ve alışkanlıkların elde edilmesi amacıyla yapılan çalışma, tahsil Öğrenimini bitirmeye bir yıl kala Türkiye deki büyük fabrika sahiplerinden çağrılar alıyormuş. M. C. Anday… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilkokul — is., esk. Zorunlu öğrenim çağındaki kız ve erkek çocuklarının temel eğitim ve öğretimini sağlamak için devletçe açılan veya açılmasına izin verilen beş yıllık okul, iptidai, iptidai mektep … Çağatay Osmanlı Sözlük
FAKİR — Biçâre, muhtaç, yoksul. İslâm dini, ev kirası, yiyecek, içecek, giyecek, ilaç, yakacak gibi zorunlu ihtiyaçları karşılandıktan sonra yılda 96 gram altın alabilecek kadar geliri olmayanları fakir sayar. Fakirlerden vergi alınmaz, İslâm devleti… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
