Onca yıl gurbetin kahrını, gâvurun ağzının kokusunu çekmiştik.
- M. İzgüÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ağız — 1. is. Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü 2. is., ğzı, anat. 1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk 2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü Küçük bir ağız. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız kokusu — is. 1) Ağız yolunda ve sindirim organlarında çeşitli rahatsızlıklardan dolayı oluşan koku 2) mec. Bir kimsenin çekilmez davranışları, istekleri, sözleri Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ağzının kokusunu çekmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
