- baharı başına vurmak
- alay
gençliğin verdiği coşkuyla gereksiz veya aşırı davranışta bulunmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bahar — 1. is., gök b., Far. bahār 1) İlkbahar Biz çiçeği bahardan bahara görürüz. T. Buğra 2) Bu mevsimde ağaçlarda açan çiçekler ve yapraklar 3) mec. Gençlik dönemi Birleşik Sözler bahar bayramı bahar dönemi bahar nezlesi erken bahar … Çağatay Osmanlı Sözlük