- hüküm giymek
- mahkemece cezalandırılmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hüküm — is., kmü, Ar. ḥukm 1) Yargı Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. F. R. Atay 2) Egemenlik, hâkimiyet 3) Değer, aynı veya benzer nitelik Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut un gözbebeği hükmündeymiş. R. N. Güntekin 4) Önem, geçerlilik Bu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahkum — (A.) [ مﻮﮑﺤﻡ ] hüküm giymiş. ♦ mahkûm etmek hüküm giydirmek. ♦ mahkum olmak hüküm giymek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mahkûm olmak — 1) hüküm giymek 2) kötü bir duruma düşmek 3) mecbur olmak Fakat mensup olduğu içtimai sınıf, musiki ile hayatını kazanmayı ayıp saydığı için işsizliğe mahkûm olmuştu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük