başhekim

başhekim
is., T. baş + Ar. ḥekīm
Bir hastaneyi yönetmekle görevlendirilen hekim, baştabip, sertabip

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • başhekimlik — is., ği 1) Başhekim olma durumu, baştabiplik 2) Başhekimin görevi, baştabiplik 3) Başhekimin makamı, baştabiplik 4) Başhekim ve görevlilerin çalıştığı yer, baştabiplik …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • baştabip — is., bi, T. baş + Ar. ṭabīb Başhekim …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • hekim — is., Ar. ḥakīm İnsanlardaki hastalıkları teşhis ve onları ilaçlarla veya bazı araçlarla tedavi eden kimse, doktor, tabip Hekim, ebenin kendi odasına geleceğini sandıysa doğru çıkmadı. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler hekimbaşı başhekim Lokman hekim… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • patlakça — sf. Patlak gibi, patlağa benzer Yeni gelen başhekim ... orta boylu, cılız, patlakça gök gözlü bir adam. M. Ş. Esendal …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sertabip — is., bi, esk., Far. ser + Ar. ṭabīb Başhekim …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ötesi var mı? — daha diyecek var mı? anlamında kullanılan bir söz Hasta da olsalar yapmıyorum işte! Ötesi var mı? İşte başhekim, git söyle. M. Ş. Esendal …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”