- başkan vekili
- is.
Başkanın işini görmesi için yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başkan — is. 1) Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse, reis Ailede başkan odur, kararları o alır. H. Taner 2) Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı Birleşik Sözler başkan vekili başkan yardımcısı asbaşkan eş başkan … Çağatay Osmanlı Sözlük
vekil — is., Ar. vekīl 1) Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse 2) Milletvekili 3) esk. Bakan Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü. R. N. Güntekin Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ad çekmeye girmek — 1) kuraya tabi olmak Yüksek Seçim Kurulu Başkanı ve Başkan Vekili ad çekmeye girmezler. Anayasa 2) sp. oyunun başlangıcında, alan seçimi, başlama atışı veya karşılama hakkı için öncelik sağlamak amacıyla kura çekmek … Çağatay Osmanlı Sözlük