- başkemancı
- is.
Orkestranın yönetici durumunda olan kemancısı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başkemancı
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başkemancılık — is., ğı 1) Başkemancı olma durumu 2) Başkemancının görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemancı — is. Keman yapan veya çalan kimse Kemancı uzun saçlı, papyon kravatlı, zayıf yüzlü bir adamdı. N. Cumalı Birleşik Sözler başkemancı birinci kemancı … Çağatay Osmanlı Sözlük
