- başkumandan
- is.
Başkomutan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başkumandan
Look at other dictionaries:
SERDAR-I EKREM — Başkumandan. Başbu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başkomutan — is. Savaşta bir devletin bütün kara, deniz ve hava kuvvetlerini yöneten büyük komutan, başkumandan, serdar … Çağatay Osmanlı Sözlük
EMİR-ÜL CEYŞ — Serasker, serdar, başkumandan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SÂLÂR — f. Kafile veya kabile reisi. Baş. Başkan. Reis. En büyük âmir. Başkumandan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SİPEH-BÜD — f. Başbuğ, başkomutan, başkumandan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SİPEH-KEŞ — f. Başkumandan, başbu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
