- mekân tutmak
- bir yere yerleşmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mekân — is., Ar. mekān 1) Yer, bulunulan yer 2) Ev, yurt 3) gök b., esk. Uzay Birleşik Sözler mekân akustiği mekân grupları mekân zarfı cennetmekân tebdilimekân Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük