- suspus olmak
- susmak, sinmek, sesini hiç çıkarmamak
Bir an üçü de suspus oldular, hiç kimse konuşmadı.
- T. Dursun K
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bir an üçü de suspus oldular, hiç kimse konuşmadı.
- T. Dursun KÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
suspus — sf. 1) Susmuş, sinmiş Başını öne eğip suspus oluşlarında böyle bir huyun tesirini keşfedebilmekteyim. Y. K. Karaosmanoğlu 2) zf. Susmuş, sinmiş bir biçimde Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller suspus olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük