- şafak atmak
- 1) (birinde) birden önemli bir durumla karşı karşıya olduğunu anlamak2) (birinde) öfkelenmek
Kapıyı kapatınca bende şafak attı.
- B. Felek3) (birinde) korku ve telaşa kapılmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kapıyı kapatınca bende şafak attı.
- B. FelekÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
şafak — is., ğı, Ar. şefaḳ 1) Güneş doğmadan az önce beliren aydınlık Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak, / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. M. A. Ersoy 2) Askerler arasında terhis için kalan gün sayısından önce söylenen bir söz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tan ağarmak (veya atmak veya sökmek) — gün doğmaya başlamak, şafak sökmek Artık tan sökünceye kadar gelsin gazeller, şarkılar, feryatlar. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük