- tabak sevdiği deriyi taştan taşa (veya yerden yere) çalar
- "birinin yakınlarına gösterdiği sert davranış onun iyiliği içindir" anlamında kullanılan bir söz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tabak — 1. is., ğı, Ar. ṭabaḳ 1) Yiyecek koymaya yarar, az derin ve yayvan kap Kadın masaya tabak, kaşık koyuyor. A. Gündüz 2) sf. Bu kabın alacağı miktarda olan Birleşik Sözler kayık tabak balık tabağı çorba tabağı iftar tabağı … Çağatay Osmanlı Sözlük