- başvekillik
- is., -ği
Başbakanlık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başvekillik
Look at other dictionaries:
vekillik — is., ği 1) Vekil olma durumu, asalet karşıtı 2) Birinin yerine iş görme yetkisi, naiplik 1916 sonlarında Mustafa Kemal ikinci ordu komutan vekilliğine atanmıştır. F. R. Atay 3) Bakanlık Hükûmetten ne mebusluk ne de vekillik isteği var. H. Taner… … Çağatay Osmanlı Sözlük
SADARET — Vezirlik, başvezirlik. Osmanlı Devleti zamanında Başvekillik makamına verilen isim. * Öne geçme, başta bulunma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VEZARET — (Vizaret) Vezirlik. Başvekillik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
