- başyardımcı
- is.
Bir kurum veya kuruluşta görevli amirin yardımcılarından en üst düzeyde olanı
Benim başyardımcım, aman beyefendi mesela beş yerine on sarf etmek günahtır, dedi.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başyardımcı
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başyardımcılık — is., ğı 1) Başyardımcı olma durumu 2) Başyardımcının görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yardımcı — is. 1) Yardım eden veya gerektiğinde yardım edecek olan kimse vb., muavin, muin, yaver, asistan Savcı yardımcısı, bütün savcı yardımcıları gibi, zeki bir adamdı. H. Taner 2) sf. Yardımı olan (şey, nesne) Vücut yapısı da onun güldürücülüğünde ayrı … Çağatay Osmanlı Sözlük
